Paperback, 230 pages
Published April 1st 2017 by Ars Nocturna (Nightread)
Published April 1st 2017 by Ars Nocturna (Nightread)
Οπισθόφυλλο:
Δεκατρείς σταγόνες αίματος, δεκατρείς εκφορτώσεις φαντασιακής ενέργειας, δεκατρία διηγήματα φαντασίας τρέφονται από το σκοτάδι του μυαλού, δημιουργούν δύσμορφες φιγούρες και επιστρέφουν στον εσωτερικό πυρήνα του εαυτού τους. Στοιχεία, δολοφόνοι, αστροναύτες, προβληματικά παιδιά και ενήλικες, δαίμονες, σκοτεινά όντα, ανδροειδή και υπέρμαχοι αιώνιων ιδανικών, πρωταγωνιστούν σε αφηγήσεις ταυτόχρονα εφιαλτικές και λυρικές, αλλόκοσμες και καθημερινές, όπου το πέταγμα της φαντασίας συνοδεύεται από τα ψυχολογικά αδιέξοδα και τα υπαρξιακά ερωτήματα του σύγχρονου ανθρώπου.
Δεκατρείς σταγόνες αίματος, δεκατρείς εκφορτώσεις φαντασιακής ενέργειας, δεκατρία διηγήματα φαντασίας τρέφονται από το σκοτάδι του μυαλού, δημιουργούν δύσμορφες φιγούρες και επιστρέφουν στον εσωτερικό πυρήνα του εαυτού τους. Στοιχεία, δολοφόνοι, αστροναύτες, προβληματικά παιδιά και ενήλικες, δαίμονες, σκοτεινά όντα, ανδροειδή και υπέρμαχοι αιώνιων ιδανικών, πρωταγωνιστούν σε αφηγήσεις ταυτόχρονα εφιαλτικές και λυρικές, αλλόκοσμες και καθημερινές, όπου το πέταγμα της φαντασίας συνοδεύεται από τα ψυχολογικά αδιέξοδα και τα υπαρξιακά ερωτήματα του σύγχρονου ανθρώπου.
Review:
Αν και πρόκειται για το ντεμπούτο βιβλίο του συγγραφέα, τυγχάνει να γνωρίζω ήδη αρκετά καλά το στυλ του, μιας και έχω διαβάσει και τα τέσσερα συλλογικά βιβλία στα οποία έχει συμμετάσχει. (“Αντίθετο ημισφαίριο 2 και 3” από εκδόσεις gamecraft, “το έπος της φαντασίας: αδιέξοδο”, από εκδόσεις iWrite και “τρόμος”, από εκδόσεις Ανάτυπο). Κάτι που προφανώς με βοήθησε να εγκλιματιστώ ακόμα ευκολότερα στο συγγραφικό του στυλ.
Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων, που ένα από τα βασικά της γνωρίσματα είναι η ποικιλία. Συγκεκριμένα, το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία κομμάτια. Το πρώτο έχει να κάνει με την επιστημονική φαντασία, το δεύτερο με τον τρόμο (σκοτεινή φαντασία) και το τρίτο με την αισθηματική φαντασία. Στο ενδιάμεσο αυτών, υπάρχουν και μερικά εξτρά κομμάτια, που δίνουν επιπλέον πινελιές διαφορετικότητας στο όλο εγχείρημα…
Πολύ διαφορετικοί είναι επίσης και οι πρωταγωνιστές των ιστοριών. Ανδροειδή, αστροναύτες, σκοτεινά όντα, προβληματικές προσωπικότητες, όλοι είναι εδώ, και ο καθένας έχει να πει κάτι στενόχωρο, σκοτεινό ή αλλόκοσμο. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει αναγνώστης του φανταστικού που να μη βρει αρκετές ιστορίες της αρεσκείας του σε αυτό το βιβλίο. Στον αντίποδα βέβαια, είναι μάλλον δύσκολο να του αρέσει κάθε στυλ και υπό-ειδος.
Ένα από τα κυριότερα στοιχήματα του βιβλίου ωστόσο είναι η γλώσσα. Ο συγγραφέας, κατ’ επιλογήν του, έχει επιλέξει να γράφει λίγο πιο “ψαγμένα”. Συχνά-πυκνά, τα νοήματα βρίσκονται μέσα στις λέξεις. Μερικές προτάσεις κρύβουν και διπλές έννοιες μέσα τους, έννοιες που μπορεί να γίνουν αντιληπτές μόνο με προσεκτική ανάγνωση ή ακόμα και επανάληψη. Κι αν αυτό ακούγεται αποτρεπτικό, να υπογραμμίσω ότι δεν είναι απαραίτητα. Περισσότερο μοιάζει με ένα στοίχημα του ίδιου του συγγραφέα με το αναγνωστικό του κοινό. Σαν παράδειγμα, μπορώ να παραθέσω και τη δική μου εμπειρία από αυτό το στοίχημα: μεταξύ των τριών ειδών, μιλώντας γενικά, το λιγότερο αγαπημένο μου είναι η επιστημονική φαντασία. Και όμως, στο βιβλίο αυτό, ακριβώς επειδή βρήκα βαθύτερα νοήματα, το συγκεκριμένο είδος ήταν και αυτό που με κέρδισε περισσότερο! Ειδικά δε για τη “σκόνη του τέλους”, δηλώνω ότι τη συγκαταλέγω στα δέκα πιο αγαπημένα ελληνικά διηγήματα!
Συνοψίζοντας λοιπόν, να πω ξανά ότι το βιβλίο θα το θυμάστε σίγουρα για την ποικιλία του, ενώ θα δοκιμαστείτε λίγο παραπάνω απ’ ό,τι συνήθως με τη γραφή του.
Εγώ το έκανα άφοβα και δικαιώθηκα!
