Paperback, 616 pages
Published November 2013 by Πατάκης
Published November 2013 by Πατάκης
Περίληψη
Βασισμένο πάνω σ' ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια της δημοτικής μας ποίησης, «Του νεκρού αδελφού», μιλάει για τα θέματα της μοίρας, του θανάτου και της μεταστροφής της τύχης στον σύγχρονο κόσμο τεσσάρων εφήβων της βόρειας Ελλάδας.
Το κάλεσμά του Κωνσταντίνου προς την αδερφή του είναι ένα τραγούδι, που κουβαλάει όμως μια προειδοποίηση γιατί οι πύλες της κόλασης είναι αφύλακτες.
Τα δύο αδέρφια είναι μέρος ενός σχεδίου τόσο αρχαίου, όσο και η τύχη του κόσμου.
Η Αρετή είναι μια δεκαεξάχρονη κοπέλα που στην παιδική της ηλικία βασανιζόταν από τρομακτικούς εφιάλτες. Όταν, τρία χρόνια πριν, έχασε τον πατέρα και τον αδερφό της σε δυστύχημα, κατέφυγε μαζί με τη μητέρα της στο σπίτι της γιαγιάς της, σε ένα μικρό χωριό της παραμεθορίου. Χρειάστηκε χρόνια για να συνέλθει από τον πόνο της απώλειάς της, άλλα χάρη στις δύο φίλες της - την Ηλέκτρα και τη Νίνα - έχει πλέον ορθοποδήσει. Ένα βράδυ όμως στο τέλος του καλοκαιριού, η Αρετή ονειρεύεται τον αδερφό της -για πρώτη φορά ύστερα απ' το θάνατό του. Εκείνος ισχυρίζεται πως δεν είναι δημιούργημα του υποσυνειδήτου της, αλλά συνεχίζει να υπάρχει μέσα στα όνειρα και θα είναι δίπλα της για να την προετοιμάσει ώστε να αντιμετωπίσει αυτούς που θα την καταδιώξουν. Στη συνέχεια γνωρίζει τον Βλαδίμηρο, ένα δεκαεννιάχρονο νέο που τη γοητεύει. Η Αρετή τον ερωτεύεται και αγνοεί τις προειδοποιήσεις του αδερφού της, αλλά και τα φρικτά οράματα που την βασανίζουν αποδίδοντάς τα στη φαντασία της. Μέχρι που ο αγαπημένος της εξαφανίζεται κι αυτή πρέπει τώρα να αγνοήσει τον πόνο της απουσίας, και να πολεμήσει με όλες τις δυνάμεις της αυτούς που παραμονεύουν στο σκοτάδι κι έρχονται με την ομίχλη...
Βασισμένο πάνω σ' ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια της δημοτικής μας ποίησης, «Του νεκρού αδελφού», μιλάει για τα θέματα της μοίρας, του θανάτου και της μεταστροφής της τύχης στον σύγχρονο κόσμο τεσσάρων εφήβων της βόρειας Ελλάδας.
Το κάλεσμά του Κωνσταντίνου προς την αδερφή του είναι ένα τραγούδι, που κουβαλάει όμως μια προειδοποίηση γιατί οι πύλες της κόλασης είναι αφύλακτες.
Τα δύο αδέρφια είναι μέρος ενός σχεδίου τόσο αρχαίου, όσο και η τύχη του κόσμου.
Η Αρετή είναι μια δεκαεξάχρονη κοπέλα που στην παιδική της ηλικία βασανιζόταν από τρομακτικούς εφιάλτες. Όταν, τρία χρόνια πριν, έχασε τον πατέρα και τον αδερφό της σε δυστύχημα, κατέφυγε μαζί με τη μητέρα της στο σπίτι της γιαγιάς της, σε ένα μικρό χωριό της παραμεθορίου. Χρειάστηκε χρόνια για να συνέλθει από τον πόνο της απώλειάς της, άλλα χάρη στις δύο φίλες της - την Ηλέκτρα και τη Νίνα - έχει πλέον ορθοποδήσει. Ένα βράδυ όμως στο τέλος του καλοκαιριού, η Αρετή ονειρεύεται τον αδερφό της -για πρώτη φορά ύστερα απ' το θάνατό του. Εκείνος ισχυρίζεται πως δεν είναι δημιούργημα του υποσυνειδήτου της, αλλά συνεχίζει να υπάρχει μέσα στα όνειρα και θα είναι δίπλα της για να την προετοιμάσει ώστε να αντιμετωπίσει αυτούς που θα την καταδιώξουν. Στη συνέχεια γνωρίζει τον Βλαδίμηρο, ένα δεκαεννιάχρονο νέο που τη γοητεύει. Η Αρετή τον ερωτεύεται και αγνοεί τις προειδοποιήσεις του αδερφού της, αλλά και τα φρικτά οράματα που την βασανίζουν αποδίδοντάς τα στη φαντασία της. Μέχρι που ο αγαπημένος της εξαφανίζεται κι αυτή πρέπει τώρα να αγνοήσει τον πόνο της απουσίας, και να πολεμήσει με όλες τις δυνάμεις της αυτούς που παραμονεύουν στο σκοτάδι κι έρχονται με την ομίχλη...
Review:
Το ότι διάβασα 620 σελίδες σε 2 μέρες, μάλλον λέει πολλά από μόνο του. Αν το συνδυάσει τώρα κανείς και με το ότι το βιβλίο είναι –πρωτίστως– εφηβικό, θα καταλάβει ακόμα περισσότερα! Θεωρητικά πάντα, το “έρχονται με την ομίχλη” θα έπρεπε να “πιάσει” πρωτίστως τους εφήβους. Κι όμως, με άγγιξε και με προβλημάτισε κι εμένα το ίδιο έντονα.
Το στοιχείο που πρωτίστως το καθορίζει αυτό είναι η γραφή της συγγραφέως. Εντόπισα μεγάλο πλούτο λέξεων, δίχως όμως να γίνεται στιγμή κατάχρηση αυτού. Το λεξιλόγιο παραμένει απολαυστικά απλό αλλά ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν υπερόπλο, αφού οι απλές αυτές λέξεις δημιουργούν προτάσεις, και εκείνες με τη σειρά τους παραγράφους επί παραγράφων στις οποίες οι εικόνες που τελικά γεννιούνται είναι πεντακάθαρες και άκρως περιγραφικές.
Και η ιστορία είναι εξαιρετική. Μου άρεσε πολύ που είναι βασισμένη σε αστικούς μύθους, καθώς επίσης και που είναι σκοτεινή και τρομακτική, όχι όμως με γκροτέσκο τρόπο, αλλά με έναν ατμοσφαιρικό, σχεδόν μυστηριακό. Όσο για την ανάπτυξή της, είναι πολύ μεθοδευμένη. Υπάρχουν στοιχεία στις τελευταίες σελίδες που έχουν προοικονομηθεί από πολύ νωρίτερα, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν αβίαστα κι ας είναι πολύ σημαντικά για τη ροή της πλοκής.
Εξαιρετικό βρήκα και το τρίτο σημαντικό στοιχείο του βιβλίου (μετά τη γραφή και την πλοκή), το οποίο δεν είναι άλλο από την ανάπτυξη των χαρακτήρων. Τόσο η βασική πρωταγωνίστρια (Αρετή) όσο και οι υπόλοιποι νεαροί χαρακτήρες, κεφάλαιο με το κεφάλαιο εξελίσσονται ανάλογα με τις καταστάσεις που βιώνουν, με τα πάνω και τα κάτω τους, θυμίζοντας πραγματικούς ανθρώπους…
Γίνεται λοιπόν προφανές ότι όχι απλώς βρήκα το βιβλίο εξαιρετικό, αλλά και ότι θα αναμένω με αγωνία και τις επόμενες δουλειές τις συγγραφέως…
