|
Όποιος φίλος επιθυμεί την αναγνωστική μου άποψη για κάποιο από τα παρακάτω βιβλία, θα χαρώ να του τη μεταφέρω.
Καλή νέα αναγνωστική χρονιά σε όλους! 1. Αγγέλα Γαβρίλη-Ίσκρα (282) 2. Εύα Παυλίδου- Ευδοκία με λένε, όταν ο πόνος έγινε ποίηση (42) 3. Μαρία Ζαχαράκη-Μαύρη πεταλούδα (TBA) 4. Μάριος Δημητριάδης -Αγκαλιάζοντας το έρεβος (TBA) 5. Συλλογικό-Ψίθυροι μέσα στη νύχτα (76) 6. Σοφία Κραββαρίτη-Ο θεός άργησε πολύ (232) 7. Κωνσταντίνος Κέλλης- Η σκιά στο σπίτι (554) 8. Δημήτρης Σίμος-Τα βατράχια (352) 9. Ευαγγελία Παπανίκου-Η Ωραιοτάτη και οι εννέα μούσες (73) 10.Βασίλης Γιαννάκης-Η νύχτα που έβρεξε μαχαίρια (244) 11.Αντώνης Γιτόπουλος-Αρχαίων ηρώων μονόλογοι (28) 12.Δημιουργική Γραφή-Οδηγίες πλεύσεως (188) 13.Σουζάνα Χατζηνικολάου-Το αυγό του θεού (872) 14.Πέτρος Κυρίμης-Κύριε των λυγμών (181) 15.Άρτεμις Βελούδου Αποκότου-Εφιάλτες 1-Συμβόλαιο ψυχής (670) 16.Jules Verne-Μιχαήλ Στρογκώφ (52) 17.Άρτεμις Βελούδου Αποκότου-Εφιάλτες 2-Αποδέσμευση (577) 18.Γιώργος Γιώτσας-Εκ νεκρών (310) 19.Lewis Carroll-Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων (188) 20.Hans-Christian Andersen-Το κοριτσάκι με τα σπίρτα (18) 21.John Connolly-Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων (344) 22.Antoin de Saint Exupéry-Ο Μικρός Πρίγκιπας (123) 23.Αντώνης Σαμαράκης-Ζητείται Ελπίς (76) 24.Blake Crouch-Η Πόλη 2 (355) 25.Rudyard Kipling-Αν... (17) 26.Δημήτρης Λιαντίνης-Γκέμμα (271) 27.Dean Koontz-60 Ώρες (362) 28.Franz Kafka-Περιγραφή Ενός Αγώνα (58) 29.Blake Crouch-Η Πόλη 3 (203) 30.Robert-Anthony Salvatore-Η Πορφυρή Σκιά 2-Η Επιστροφή Του Μάγου (378) 31.Robert-Anthony Salvatore-Η Πορφυρή Σκιά 3-Ο Δρακοβασιλιάς (448) 32.Μενέλαος Λουντέμης-Ένα Παιδί Μετράει Τ' Άστρα (450) 33.Ιωάννα Γκανέτσα-Ο Έρωτας Δε Θέλει Τίτλο (154) 34.Σοφία Τσιάμη-Ποιος Θα Πάρει Το Αυγό; (38) 35.Χρύσα Μπαχά-Το Μονοπάτι Προς Την Κρύπτη (250) 36.Ρέα Καλογερογιάννη-Ένοχο Χάδι (208) 37.Χρύσα Μπαχά-Οττάρια-Η Επιστροφή Του Φιδιού (BETA) 38.Ελένη Παναγιώτου-Φαγούδια Με Βιολογικές Αποπλανήσεις (320) 39.Χρήστος Κεσκίνης-Bifrost-The Path Of Warriors (61) 40.Πέτρος Τσαλπατούρος-Έλος (92) 41.Αντίθετο ημισφαίριο 1: Ιστορίες Μυστηρίου Και Φαντασίας (154) 42.Αντίθετο ημισφαίριο 2: Ιστορίες Μυστηρίου Και Φαντασίας (220) 43.Αντίθετο ημισφαίριο 3: Ιστορίες Μυστηρίου Και Φαντασίας (226) 44.Χρύσα Μπαχά-Σκοτεινά Μονοπάτια (260) 45.Βάγια Ψευτάκη-Ενυδρία (229) 46.Stephen King-Ό,τι Βρεις Δικό Σου (504) 47.Joseph Sheridan Le Fanu -Καρμίλλα (221) 48.Miranda Jane Green-Μύθοι Των Κελτών (104) 49.Paul Féval-Η πόλη των βαμπίρ (252) 50.Suzy McKee Charnas-Το υφαντό του βαμπίρ (316) 51.Αντώνης Γιτόπουλος-Γένεσις (28) 52.Tom Baker-Το Αγόρι Που Κλωτσούσε Γουρούνια (130) 53.Paulo Coelho-Ο Διάβολος Και Η Δεσποινίδα Πριμ (278) 54.Christa Faust-Εξουσιαστική Μανία (334) 55.Συλλογικό-(2016)-Το Άγνωστο (367) 56.Βίβιαν Φόρτη-Μύθος (556) 57.Μάριος Δημητριάδης-Οι Μακάριοι (TBA) 58.Katherine Neville-Μαγικός Κύκλος (674) 59.Κασκαβέλης Χρήστος-Δράκων, Βιβλίο 1-Γέννηση (441) 60.John Connolly- Κάθε Νεκρό Πράγμα (543) 61.Frank Schätzing-Το Σμήνος (1010) 62.Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης-Η Φόνισσα (190) 63.William Shakespeare-Romeo And Juliet (157) 64.Νίκος Καζαντζάκης-Όφις Και Κρίνο (41) 65.Πηνελόπη Δέλτα-Παραμύθι Χωρίς Όνομα (161) 66.Άρτεμις Βελούδου-Αποκότου-Εφιάλτες 3: Αποδέσμευση (577) 67.Ευλαμπία Τσιρέλη-Χρόνειρα-Παράξενες Διηγήσεις & Αδέσποτα Ποιήματα (171) 68.Δημήτρης Σοφός-Η Βίβλος Εικονογραφημένη (484) 69.Λένα Κικίδου-(2015)-Και Μετά Όλα Άλλαξαν (336) 70.Arthur Conan Doyle-(Sherlock Holmes #1)-Μελετώντας Ένα Φόνο (164) 71.Έλενα Χουσνή-Χρυσή Εκδίκηση (377) 72.Peter Straub-Η Νύχτα Του Κακού (434) 73.Ρέα Καλογερογιάννη-Ένοχα Μυστικά (206) 74.Γιώργος Λαγκώνας-Των Υδάτων Του Ουρανού (252) 75.Γιώργος Κωστόπουλος-Εξιλέωση (314) 76.Joe Hill-Κουτί Σε Σχήμα Καρδιάς (392) 77.Harriet Beecher-Stowe-Η Καλύβα Του Μπάρμπα-Θωμά (311) + 78.Harriet Beecher-Stowe-Η Καλύβα Του Μπάρμπα-Θωμά (Παιδικό εικονογραφημένο) 79.Agatha Christie-Η Σοφίτα Με Τις Αράχνες (176) 80.Edgar Allan Poe-Οι Φόνοι Της Οδού Μοργκ (49) (Οι σελίδες των βιβλίων μπορεί να είναι και λάθος μερικές φορές, διότι δεν τις σημείωνα από τα έντυπα όσο τα διάβαζα και σε κάποια έγραψα τον αριθμό που εντόπισα στο ίντερνετ). Paperback, 320 pages Published March 2015 by Συμπαντικές Διαδρομές  Περίληψη Ο γέρος έδειξε αόριστα κάπου στα δυτικά. «Ταξίδεψε δυτικά», τον συμβούλεψε. «Φτάσε μέχρι τις πόλεις όπου ο ουρανός είναι σκοτεινός από το φλεγόμενο μαύρο νερό. Ρώτα για την συμμορία του Τζεμπεντάια και έχε το νου σου για σημάδια που να υποδηλώνουν την παρουσία τους. Συνήθως ένα ξεκληρισμένο χωριό είναι το σήμα κατατεθέν τους». Άνοιξε μια κουβέρτα που είχε δίπλα του κι έβγαλε δύο περίστροφα από μέσα, τα οποία παρέδωσε στον νεαρό άντρα. Εκείνος τα περιεργάστηκε φευγαλέα. «Δεν έχω άλλες συμβουλές να σου δώσω. Το μίσος σου θα σε καθοδηγήσει σωστά». Σε έναν κόσμο που έχει πάψει να υπάρχει, ένας άντρας αναλαμβάνει μια σχεδόν ακατόρθωτη αποστολή: να βρει την συμμορία που λυμαίνεται τα απομεινάρια της ανθρωπότητας και που είναι υπεύθυνη για τον θάνατο της οικογένειάς του. Στην μακριά πορεία του ανάμεσα στα ερείπια του πολιτισμού θα έρθει αντιμέτωπος με παράνομους χωρίς ηθικές αναστολές, ακατονόμαστα πλάσματα, αδίστακτους πιστολέρο και, τελικά, με τον ίδιο του τον εαυτό. Review: Από τις πρώτες κιόλας σελίδες της “Εξιλέωσης” ένιωσα σαν να έκανα βουτιά σε ένα από τα βιντεοπαιχνίδια της σειράς Fallout. Και για όσους δεν τα γνωρίζουν, αρκεί η πληροφορία ότι “στη γη έχει γίνει μια μεγάλη πυρηνική καταστροφή και ο κόσμος πλέον έχει μπει σε μια νέα κατάσταση, επιβίωσης”. Οι ομοιότητες του βιβλίου με τα εν λόγω παιχνίδια είναι πολλές. Ο τρόπος που δομούνται οι καινούργιες “πόλεις”, η ανομία, οι ερημότοποι, οι μεταλλαγμένοι, τα σπουδαία όπλα των παλιών, η στρατιωτικής μορφής ομάδα που προσπαθεί να επαναφέρει την τάξη με τον δικό της τρόπο, τα πάντα υπάρχουν κι εδώ. Οι επιρροές ωστόσο από το Fallout δεν είναι οι μοναδικές που θα συναντήσετε. Στην “εξιλέωση” θα εντοπίσει κανείς και στοιχεία από τον γνωστό και μη εξαιρετέο Stephen King. Όσοι έχουν διαβάσει το κλασικό του πια “The Stand” (“Το Κοράκι” στα Ελληνικά), καθώς και την επική σειρά βιβλίων του Μαύρου Πύργου, θα καταλάβουν αμέσως τι εννοώ. Ο πρωταγωνιστής θα σας θυμίσει αρκετά τον Roland Deschain (ειδικά με την αποφασιστικότητα και τη μανία που τον διακατέχει στο να εντοπίσει τη συμμορία που του κατέστρεψε τη ζωή), ενώ και μερικοί από τους “κακούς” μοιάζουν να ξεπετάγονται μέσα από τα βιβλία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μουγκός, που φέρνει στο νου έναν συμμορίτη του Randal Flagg που έχει μια αγάπη και εμμονή με τα όπλα των παλιών. Διαβάζοντας κανείς λοιπόν τα ανωτέρω, θα θεωρήσει ότι τα έγραψα ως αρνητικά-αποτρεπτικά στοιχεία. Ε, λοιπόν… το κάθε άλλο! Αν πρέπει να δώσω έναν και μόνο χαρακτηρισμό του βιβλίου αυτός είναι “τίμιο”. Για την ακρίβεια είναι υπερβολικά τίμιο, (σε απόλυτη αντιδιαστολή με τα όσα κάνουν οι χαρακτήρες του κόσμου του). Ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να κρύψει τις επιρροές του πίσω από ελαφρώς παραλλαγμένες καταστάσεις. Αντιθέτως, γράφει για τη λατρεία του προς τον King μέχρι και στο βιογραφικό του. Κατά μια έννοια, θεωρώ ότι κάνει έναν φόρο τιμής στα ερεθίσματα τα οποία τον άγγιξαν περισσότερο στη μέχρι τώρα αναγνωστική του πορεία. Με το πολύ βασικό στοιχείο να είναι ότι το κάνει πολύ καλά. Η ιστορία είναι εξαιρετική· σε τραβάει, αναγκάζεσαι να συνεχίσεις να διαβάζεις για να μάθεις τη συνέχεια. Το τέλος της είναι δυνατό και ανατρεπτικό, προ-οικονομημένο όμως έτσι που να μην ξενίζει. Οι χαρακτήρες μού άρεσαν. Πού και πού είναι και λίγο χάρτινοι, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό το απαιτεί και το feeling της ιστορίας. Εξάλλου ο κόσμος έχει αλλάξει, έχει σκληρύνει και απαιτεί από μόνος του υπερβολές από όλους. Ειδάλλως ο θάνατος απέχει πάντα μια ανάσα απόσταση. Στα της γραφής τώρα, τα νέα εξακολουθούν να είναι πολύ καλά. Ο τρόπος του συγγραφέα είναι απλοϊκός αλλά πολύ πρακτικός, βάζοντας έτσι τον αναγνώστη πολύ εύκολα στο νόημα. Υπάρχουν βέβαια και μερικά λαθάκια, αλλά αυτά δεν καταστρέφουν με τίποτα τη συνολική προσπάθεια. Για παράδειγμα, Σε μερικά ελάχιστα σημεία ο αφηγητής αλλάζει και μας “μιλάει” απευθείας, σαν να μας είδε να διαβάζουμε το βιβλίο και να μας πιάνει την κουβέντα! Αν τύχει βέβαια και διαβάσει κανείς το “Φυλαχτό” του King, θα διαπιστώσει ότι το εφαρμόζει και εκείνος, με τη διαφορά όμως ότι ένας τόσο μεγάλος και ευυπόληπτος συγγραφέας λειτουργεί πια όπως θέλει χωρίς να τον κατακρίνουν εύκολα. Είναι ωστόσο ανώφελο να το αναλύσω περισσότερο, διότι είναι εντελώς αμελητέο εντός του βιβλίου. Θα προσθέσω απλώς ότι μια πιο καλή επιμέλεια, (ή έστω μια παρέα καλών και δίκαιων beta readers) θα τα είχε λύσει πανεύκολα όλα αυτά. Συνοψίζοντας λοιπόν, θα σημειώσω ξανά ότι η “εξιλέωση” είναι ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ και νομίζω ότι δε θα το ξεχάσω. Ακόμα πιο σημαντικό είναι όμως ότι ο συγγραφέας με κέρδισε και ότι θα αγοράσω το επόμενο βιβλίο του χωρίς δεύτερη σκέψη. 380 pages Published 2016 by ΚΥΦΑΝΤΑ  Οπισθόφυλλο: Πώς συνδέεται η δολοφονία της κόρης ενός επιχειρηματία με την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη; Πίσω από τους στίχους κρύβεται η προσπάθεια αποτίναξης μιας εθνικής μάστιγας μέσα από κωδικοποιημένα μηνύματα, που τρεις άνθρωποι καλούνται να ανακαλύψουν τι σημαίνουν. Ενεχυροδανειστήρια που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια την εποχή της κρίσης, επιχειρήσεις που μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, σκοτεινά μυστικά μιας οικογένειας που κινεί τα νήματα του πλούτου... Ένας μυστηριώδης συλλέκτης γραμματοσήμων «υπογράφει» δύο εγκλήματα ως ανταπόδοση σε ένα μεγαλύτερο, εθνικό. Τα κομμάτια σιγά σιγά βρίσκουν τον συνεκτικό τους ιστό αποκαλύπτοντας στο μεταξύ υπόγειες διαδρομές ενοχής, παραπλάνησης, εκμετάλλευσης και προσωπικών τραγωδιών... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) «Με το νέο "ποιητικό-πολιτικό" βιβλίο της, η 'Ελενα Χουσνή μας χαρίζει ένα εξαιρετικό δείγμα γραφής, έμπνευσης, σεφερικών ευαισθησιών και σαιξπηρικών παθών (Γιάννης Πανούσης) «Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, όχι σαν ανάγνωσμα καλοκαιρινό, αλλά ως βιβλίο που θα πάρει τη θέση του σαν κλασικό στο αστυνομικό μυθιστόρημα» (Λέανδρος Ρακιντζής) Review: Για το συγκεκριμένο βιβλίο ήμουν ομιλητής του στην παρουσίασή του στις 23-11-2016 στη Βέροια. Οπότε το συγκεκριμένο σχόλιο ξεφεύγει λίγο από τα κλασικά μου και μετουσιώνεται σε μια πιο συμπυκνωμένη εκδοχή της εκεί ομιλίας μου. Η χρυσή εκδίκηση της Έλενας Χουσνή είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Είναι το δεύτερο μέρος μια τριλογίας, της οποίας κοινά στοιχεία είναι ο τόπος, που είναι η Αθήνα, ο χρόνος, που είναι το σήμερα, οι βασικοί πρωταγωνιστές, καθώς και το φόντο που είναι η τρέχουσα οικονομική κρίση. Η κεντρική ηρωίδα είναι δημοσιογράφος σε μεγάλη εφημερίδα. Είναι αυτή που από νωρίς θα λάβει τρία ανώνυμα γράμματα τα οποία θα παίξουν βασικό ρόλο στην ιστορία. Οι δύο βασικότεροι συμπρωταγωνιστές της, είναι ο πρώην αρχισυντάκτης της, ο οποίος είναι πια συνταξιούχος, και ένας σχεδόν συνομήλικός του ψυχίατρος, πολύ καλός φίλος και των δύο τους. Προσέχοντας κανείς τις ιδιότητες των πρωταγωνιστών θα διαπιστώσει πως ενώ έχουμε να κάνουμε με αστυνομικό μυθιστόρημα, κανένας από τους τρεις τους δεν είναι αστυνομικός ή ντεντέκτιβ. Η συγγραφέας έχει επιλέξει πολύ έξυπνα να μην ακολουθήσει εκείνη την παλιά πεπατημένη κατά την οποία στα μυθιστορήματα και τις ταινίες αυτού του είδους ο πρωταγωνιστής ήταν σχεδόν κατά κανόνα ένας σκληροτράχηλος άντρας αστυνομικός. Και επειδή οι δικοί της χαρακτήρες έχουν διαφορετικές ιδιότητες από την κλασική προαναφερθείσα, η ιστορία δίνεται πλέον από διαφορετικές, αλλά και πολύ πιο ενδιαφέρουσες οπτικές γωνίες αφήγησης. Το επάγγελμα της πρωταγωνίστριας ωστόσο, η δημοσιογραφία, λειτουργεί εξαιρετικά καλά για την όλη ιστορία επειδή έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και στη ζωή της συγγραφέως. Ουσιαστικά, η Έλενα Χουσνή έχει επιλέξει να κάνει αυτό που προτείνουν και οι εμπειρότεροι εκ των συγγραφέων στον κόσμο: Να γράψει γι αυτό που γνωρίζει καλύτερα. Και το καταφέρνει εξαιρετικά. Ιδιαίτερα ευχάριστο μου φάνηκε επίσης που σχεδόν εξαρχής υπάρχουν και μερικά κεφάλαια από την πλευρά του δολοφόνου της ιστορίας. Εξυπακούεται πως η ταυτότητά του δε μας γίνεται γνωστή, -κάτι τέτοιο προφανώς δε θα λειτουργούσε ορθά και για την ίδια την ιστορία-, αλλά κατά τα άλλα, με αυτόν τον τρόπο, αρχίζουμε και γνωρίζουμε σταδιακά όλο και καλύτερα και τον δικό του χαρακτήρα. Μπαίνουμε αναγκαστικά και στον ρόλο του δολοφόνου, προβληματιζόμαστε με το γιατί κάνει ό,τι κάνει. Η προαναφερθείσα τοποθέτηση του βιβλίου στο παρόν είναι και το μεγαλύτερο στοίχημά του. Το ‘γράφω για το σήμερα’ προσωπικά το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο και απαιτητικό, διότι απαιτεί μια διαδικασία ανάλυσης αυτών που συμβαίνουν γύρω μας και στις ζωές μας, με τα οποία ως άνθρωποι πολεμάμε έτσι κι αλλιώς καθημερινά. Και για να τα γράψει κανείς όλα αυτά σωστά, θα πρέπει να τα ''διυλίσει'' και συγγραφικά. Και αυτό απαιτεί τεράστιο κόπο και ενέργεια. Ακολουθούν τρία παραδείγματα επί τούτου μέσα από το βιβλίο: 1. Υπάρχει προβληματισμός γύρω από την τάση των ελληνικών επιχειρήσεων να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό και τα προβλήματα που δημιουργεί κάτι τέτοιο γενικότερα στην οικονομία. 2. Σε άλλο σημείο, αναφέρονται τα ενεχυροδανειστήρια που έχουν ξεφυτρώσει σε κάθε γωνιά της χώρας μας, καθώς και οι επιπτώσεις που έχει δημιουργήσει το ξεπούλημα των αντικειμένων σε αυτά από τον μέσο Έλληνα. Ο προβληματισμός της συγγραφέως μάλιστα ξεφεύγει από το οικονομικό και πάει ακόμα μακρύτερα: με τρόπο λιτό αλλά περιεκτικό, μας εξηγεί επίσης και το πόσο ψυχοφθόρο είναι το να πουλάει κάποιος λόγου χάρη ένα κειμήλιο που είχε στην κατοχή του από πολλές γενιές πίσω. 3. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η ιστορία που υπάρχει πίσω από την κοπέλα που δολοφονείται σχεδόν στην αρχή του βιβλίου, αφού ξετυλίγει μια ακόμα ιστορία της σύγχρονης πραγματικότητας: Μαθαίνουμε ότι είναι γόνος μιας πάμπλουτης οικογένειας. Παρότι όμως βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά σε σχέση με αυτή του μέσου Έλληνα, -μιλώντας οικονομικά πάντοτε- τελικά αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα και αποδεικνύει ότι ούτε το χρήμα δε φέρνει την ευτυχία από μόνο του, και ότι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις αυτές που χτίζουν υγιείς ζωές και οικογένειες. Να πω πάντως ότι, μέσα στα όσα σκληρά διάβασα στο βιβλίο, αυτή η νοσηρή κατάσταση που επικρατούσε στην εν λόγω οικογένεια ήταν το σκληρότερο, το δυσκολότερο να γραφτεί σωστά. Τέλος, αν κάτι μου έμεινε περισσότερο από αυτό το βιβλίο είναι ότι η συγγραφέας βρήκε τον τρόπο να αποτίσει φόρο τιμής σε έναν από τους μεγαλύτερους ποιητές της χώρας μας, τον νομπελίστα Γιώργο Σεφέρη. Έχω την αίσθηση ότι είναι από τους πλέον αδικημένους μας καλλιτέχνες και με άγγιξε που η συγγραφέας τον ζωντάνεψε στο γραπτό της, που σεβάστηκε το έργο του όσο του αξίζει. Ειλικρινά εύχομαι κάθε Έλληνας που θεωρεί τον εαυτό του συγγραφέα ή ποιητή, -και πιστέψτε με είμαστε πάρα πολλοί-, να έκανε το ίδιο. Πολλά συγχαρητήρια. Paperback, 258 pages Published June 10th 2016 by Όστρια  Περίληψη: «Η σημαντικότερη γυναίκα της ζωής σου είναι η φαντασία σου, Γιώργη. Ασ` τη να σου δείξει τον δρόμο». Ένας ομογενής συγγραφέας ιστοριών τρόμου, βρίσκει τη χαμένη του έμπνευση επιστρέφοντας κάθε χρόνο στον τόπο καταγωγής του, ένα απομονωμένο χωριό της βόρειας Χίου. Όμως η φετινή παραμονή του εκεί, θα γίνει καταλύτης για να ξεδιπλωθούν τρομακτικές αποκαλύψεις και για να τεθούν σε κίνηση εξελίξεις επικίνδυνες για τη ζωή του και όχι μόνο… Review: Το βιβλίο αυτό με κέρδισε από την αρχή και με τράβηξε μέχρι το τέλος. Οι χαρακτήρες ήταν εντελώς “ανθρώπινοι”. Θύμιζαν πραγματικά ανθρώπους που μας περιτριγυρίζουν. Μερικές φορές ήταν ευχάριστα παρατραβηγμένοι, στα όρια που απαιτεί ένα μυθιστόρημα. (Κανένας δε θα ενδιαφερόταν να διαβάσει για τον φιλήσυχο γείτονά του). Η ιστορία ήταν ξεκάθαρα στα γούστα μου. Γενικά μού αρέσουν τα βιβλία που ενώ έχουμε την τάση να τα αρχειοθετούμε στη βιβλιοθήκη του “τρόμου” είναι στην πραγματικότητα “μεταφυσικού μυστηρίου”. Η επεξήγηση των “απίστευτων” που συμβαίνουν, ταιριάζει επίσης στα όσα μου αρέσει να διαβάζω (καθώς και να γράφω). Σαφώς και τα όσα συμβαίνουν δεν ανήκουν στη σφαίρα του καθημερινού και του λογικού, αλλά ο συγγραφέας προσπαθεί να τα εκλογικεύσει με επιχειρήματα που ευσταθούν –στα όρια της ιστορίας του πάντα. Η γραφή ήταν πολύ ευχάριστη. Μόνο σε ένα σημείο με αρκετούς επιστημονικούς/βιολογικούς όρους έπιασα τον εαυτό μου να πηδάει από καμιά σειρά. Τέλος, ο συνδυασμός ράσου και Motorhead ήταν όλα τα λεφτά! 336 pages Published October 2015 by Anima Εκδοτική  Οπισθόφυλλο: Το αυτοκινητικό ατύχημα ενός κοριτσιού και το σύντομο ταξίδι της σε έναν άλλο κόσμο, θα επιτρέψουν σε γεγονότα τα οποία θα την κάνουν να ταλαντευτεί ανάμεσα στη λογική και τη τρέλα να εισχωρήσουν στη ζωή της. Θα την αναγκάσουν να πάρει αποφάσεις πέρα από τα συμβατικά όρια και να πολεμήσει για τη σωτηρία, τη δική της και όχι μόνο. Review: Αυτή είναι η πρώτη μου αναγνωστική επαφή με τη Λένα Κικίδου και μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Βρήκα τη γραφή της τόσο κοντά στα γούστα μου όσο ελαχίστων ακόμη Ελλήνων. Τα κύρια δυνατά της σημεία είναι η πολύ περιγραφική γραφή αλλά με τη χρήση των ελάχιστων δυνατών λέξεων, η δημιουργία σκοτεινής και μελαγχολικής ατμόσφαιρας ακόμη και στα πιο ‘φωτεινά’ σημεία της ιστορίας, καθώς και, αντιστρόφως ανάλογα, η χρήση πνευματώδους χιούμορ εκεί που κανένας δε θα πίστευε ότι ταιριάζει. (Και που τελικά ταιριάζει μια χαρά). Ειδικά τα τελευταία δύο στοιχεία ήταν καταλύτες στο να μου αρέσει το βιβλίο, καθώς είναι εντελώς ανθρώπινες συμπεριφορές. (Ναι, ο άνθρωπος τείνει να αστειεύεται ακόμα και –λόγου χάρη– στις κηδείες, κι όμως οι περισσότεροι όταν γράφουμε το ξεχνάμε). Στα της ιστορίας τώρα, το αστείο είναι ότι αν μου περιέγραφε κανένας εκ των προτέρων το κύριο θέμα της, δε θα αγόραζα το βιβλίο καθώς θα το θεωρούσα αρκετά έξω από τα γούστα μου. Και τελικά μπορεί και να εξακολουθεί και να είναι, αλλά ο τρόπος γραφής ήταν τέτοιος που νομίζω ότι το ‘ξέχασα’ από τις πρώτες σελίδες. Μου άρεσε, με προβλημάτισε και ταυτίστηκα σε αρκετά σημεία. Εξαιρετικό. |
