Mass Market Paperback, 384 pages
Published March 2009 by Bell / Χαρλένικ Ελλάς
(first published May 30th 2006)
Published March 2009 by Bell / Χαρλένικ Ελλάς
(first published May 30th 2006)
Οπισθόφυλλο:
Εσείς τι θα κάνατε για την αγάπη; Θα πεθαίνατε; Θα σκοτώνατε;
Κρατάμε τη γυναίκα σου. Για να την πάρεις πίσω θέλουμε δύο εκατομμύρια δολάρια. Ο Μίτσελ Ράφερτι νομίζει ότι του κάνουν κάποιο κακόγουστο αστείο.
Αυτός είναι μόνο ένας απλός κηπουρός. Βρισκόταν στην αυλή κάποιου πελάτη του κι ετοιμαζόταν να φυτέψει έρωτες, όταν χτύπησε το κινητό του. Τώρα στέκεται κάτω από την καλοκαιρινή λιακάδα, σε μια ήσυχη γειτονιά στα προάστια, κι έχει μια τηλεφωνική συνομιλία που μοιάζει βγαλμένη από τον πιο φρικτό εφιάλτη.
Όμως ο άντρας που βρίσκεται στην άλλη άκρη της γραμμής δεν αστειεύεται καθόλου. Έχει απαγάγει τη γυναίκα του Μιτς και απειλεί να τη σκοτώσει αν δεν πάρει τα χρήματα που ζητάει. Δεν τον νοιάζει που ο Μιτς δεν έχει τρόπο να βρει ένα τόσο εξωφρενικό ποσό. Είναι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει. Αν αγαπάει αρκετά τη γυναίκα του…
Ο Μιτς την αγαπάει πολύ. Την αγαπάει πιο πολύ κι από τη ζωή του. Έχει εξήντα ώρες για να το αποδείξει. Αλλά είναι διατεθειμένος να πληρώσει πολύ περισσότερα. Είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα.
REVIEW:
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα του Koontz με κέρδισε εξαρχής, από την ευφυέστατη ιδέα που κατευθύνει την πλοκή. Ένας απλός κηπουρός πρέπει ξαφνικά να βρει 2 εκατομμύρια δολάρια για να σώσει τη γυναίκα του από τους απαγωγείς της. Κι αυτός έχει στην τράπεζά του μόλις μερικές χιλιάδες.
Χωρίς φανφάρες λοιπόν, αλλά με μια σειρά σκληρών σκηνών, καθώς και με μπόλικη δράση και ανατροπές, ο Koontz καταφέρνει και πάλι να δημιουργήσει ένα πολύ δυνατό βιβλίο. Δε θα το συγκατέλεγα στα κορυφαία του, αλλά νομίζω ότι πολύ δύσκολα θα απογοητεύσει όσους τον γνωρίζουν καλά.
Προσωπικά πάντως αυτό που με κέρδισε περισσότερο ήταν ότι o συγγραφέας κατάφερε να με κάνει να αναρωτιέμαι πολύ συχνά τι θα έπραττα αν ήμουν εγώ στη θέση του Μιτς. (Του πρωταγωνιστή). Μοιραία, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι σελίδες του βιβλίου που διαβάζω αρχίζουν και κινούνται σαν να τις φυσάει ανεμιστήρας. Ακόμα καλύτερα, στις “60 ώρες”, σχεδόν όλες τις φορές σήκωσα τα χέρια μου ψηλά· αδυνατούσα να λάβω τις αναγκαίες αποφάσεις και έπεφτα με τα μούτρα στη συνέχεια για να μάθω πώς κινήθηκε αυτός.
Αν έχω μια μικρή ένσταση, είναι για το τέλος του βιβλίου. Νομίζω ότι κάπου στα κεφάλαια 66 και 67 χωρούσαν καμιά δεκαριά σελίδες επιπλέον, που θα έδεναν ακόμη καλύτερα τα όσα διαδραματίστηκαν. Φυσικά, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και μόνο, ενώ ακόμα κι έτσι όλα είναι μια χαρά.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι ο Koontz εδώ αποδεικνύει και πάλι γιατί βρίσκεται μονίμως στη λίστα των best sellers. Δε νομίζω πολλοί συγγραφείς να μπορούν να πάρουν τόσο ελάχιστα εφόδια ως τα βασικά τους για την ύφανση μιας ιστορίας και στο τέλος ο αναγνώστης να αισθάνεται πραγματικά γεμάτος με αυτό που διάβασε…
8/10
