Όπως έχω ήδη δηλώσει αρκετές φορές, το nyctophilia είναι από τα αγαπημένα μου site. Οπότε γίνεται εύκολα αντιληπτό το πόσο πολύ χαρούμενος ένιωσα όταν είδα ότι φιλοξένησε κριτική της ''ανάσας''.
Αυτούσια τη συνέντευξη μπορείτε να την απολαύσετε πατώντας εδώ:
Τον Γιώργο Δάμτσιο τον γνώρισα πριν από χρόνια, όταν ήθελε να δώσει ένα χειρόγραφο του σε ένα άτομο άγνωστο ακόμα σε εκείνον, ώστε να αποκομίσει μια αντικειμενική γνώμη για το γραπτό του. Ακόμα θυμάμαι τις ατελείωτες συζητήσεις μας στο μαγαζί μου περί δημιουργίας ιδεών, για τους μεγάλους συγγραφείς, για το πώς πρέπει να γράφουμε. Θυμάμαι ακόμα που μαλώναμε για ένα ρολόι.
Με είχε παραξενέψει το γεγονός πως ότι είχε καταφέρει να γράψει μέχρι εκείνη τη στιγμή, λίγο μετά το έσβηνε. Θεωρούσε – λανθασμένα όπως αποδείχτηκε – ότι δεν άξιζαν να τα δει κάποιος άλλος, μέχρι που τον έπεισε η γυναίκα του να τα παρουσιάσει και σε κάποιον τρίτο. Τώρα που πια κρατάω το βιβλίο του στα χέρια μου νιώθω χαρά και περηφάνια γιατί το αξίζει. Μπορεί να δημιουργήσει πολλούς κόσμους μέσα από τις ιδέες του.
Το μυθιστόρημα «Μέχρι την τελευταία του ανάσα», είναι ένα βιβλίο που μόλις το ολοκληρώσεις, σου εξιτάρει τη σκέψη.
Η ιστορία ξεκινά με το Ρόμπ και το ψυχίατρο του μέσα στο θάλαμο ανακρίσεων, εξιστορώντας όλη του την ιστορία. Ο Ρόμπ, ο κεντρικός μας ήρωας, φτάνει στην Αμερική έπειτα από μια σειρά ατυχών συμβάντων. Πριν πεθάνει και ο τελευταίος εναπομείναντας συγγενείς του, είχε την πρώτη του επαφή με κάτι το υπερφυσικό, κάτι το οποίο του είχε ζητήσει «την πίστη του».
Ο ήρωας μας προσπαθούσε να διώξει την εικόνα που είχε πλάσει το μυαλό του, παραμένοντας μόνος του. Είχε βρει μια δουλειά, η οποία δεν είχε προοπτικές ούτε για οικονομική αύξηση, ούτε για κοινωνική αναγνώριση. Τον Ρομπ όμως τον ενδιέφερε ότι είχε ένα μισθό. Το λάθος του ήταν ότι επαναπαυόταν πολύ εύκολα σε μια κατάσταση, χωρίς να θέλει να θυσιάσει τη σιγουριά της καθημερινότητας για να πραγματοποιήσει κάποιο όνειρο του στην ήπειρο με τις άπειρες δυνατότητες.
Έμενε μόνος του για καιρό. Αντικοινωνικός, χωρίς φίλους, χωρίς ενδιαφέροντα. Μετά από αρκετά χρόνια διαμονής στην Αμερική, βρίσκει τη γυναίκα που ερωτεύεται. Η πραγματική του πάλη ξεκινάει από τη στιγμή που εκείνη μένει έγκυος.
Στη δουλειά που βρισκόταν εμφανίζεται μια γυναίκα τόσο όμορφη που μοιάζει με άγγελο. Προσπαθεί να κρατηθεί μακριά της. Εκείνη όμως όχι. Κάποια στιγμή τον ενημερώνει για άσχημα και τρομακτικά γεγονότα που είναι έτοιμα να συμβούν, αν εκείνος δεν λάβει τα ανάλογα μέτρα. Ο Ρομπ δεν τη πιστεύει. Αρνείται να πιστέψει ότι μπορεί να είναι τόσο άτυχος.
Μια άσχημη συγκυρία θα φέρει τον ήρωα μας αντιμέτωπο με το διαζύγιο και την απομάκρυνση της γυναίκας του. Μέσα στις τόσες αντίξοες καταστάσεις που διαδραματίζονται, η γυναίκα του θα χάσει και το παιδί τους.
Η πανέμορφη γυναίκα εξαφανίζεται και ο Ρομπ μένει μόνος του. Προσπαθεί να αντιμετωπίσει ψύχραιμα όλα όσα του συνέβησαν, υπερφυσικά και μη. Για μια ακόμα φορά, κλείνεται στον εαυτό του και απομακρύνεται από όλους. Μετά από αρκετά χρόνια πάλι, σώζει την πανέμορφη, πρώην συνάδελφό του από βέβαιο βιασμό. Μιλάνε και πάλι για τις υπερφυσικές τους συναντήσεις. Για πράγματα που μόνο οι δυο τους μπορούσαν να μιλήσουν άνετα. Τότε τον ενημερώνει ότι πρέπει να σκοτώσει… μια γυναίκα που είναι έγκυος. Δεν μπορεί να πιστέψει στην κακοτυχία του. Στην άσχημη αντίδραση των όσων του έχει φέρει η ζωή του.
Ο συγγραφέας, μας παρουσιάζει όλο το βιβλίο σαν εξιστόρηση. Όλη του η ζωή εξιστορείται στο ψυχίατρο του. Η γραφή του είναι απλή, χωρίς να κουράζει. Δεν έχει σημεία υπερβολής του φανταστικού. Οι διάλογοι είναι απλοί, αλλά με τη συναισθηματική δύναμη που πρέπει να διαθέτουν την κάθε στιγμή. Μας ανταμοίβει με ένα ολοκληρωμένο τέλος, χωρίς να αφήνει αναπάντητα ερωτήματα.
Όταν τελειώνει το βιβλίο, ξεκινούν οι σκέψεις. Πώς θα αντιδρούσαμε εμείς στη θέση του ήρωα; Γιατί έφτασε μέχρι εκείνο το σημείο; Γιατί όλα στραβά; Γιατί θεωρούμε τα πάντα δεδομένα; Ερωτήσεις και σκέψεις για όσα συμβαίνουν γύρω μας, στην καθημερινότητα μας, αλλά και όσα μας υποβάλλουν το περιβάλλον και οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε με τις σκέψεις τους.
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί. Να τονίσω εδώ πως έχω την πεποίθηση ότι θα δούμε πολλά ακόμα από τον συγγραφέα, διότι δεν έχει ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο.
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
Ο Ρομπ Μίαρς βρίσκεται απέναντι από έναν ψυχίατρο που την τελευταία εβδομάδα τον ρωτά συνεχώς το ίδιο πράγμα: Γιατί έγινε δολοφόνος…
Η αφήγησή του, γεμάτη παράξενες συμπτώσεις, μεταφυσικές παρεμβάσεις και συνεχείς ανατροπές, θα ξετυλίξει μια σκοτεινή ιστορία απέναντι στην οποία τα όπλα της επιστήμης δεν μπορούν να δώσουν επαρκείς εξηγήσεις. Υπάρχει το απόλυτο Κακό και αν ναι, μπορεί να κατευθύνει τις πράξεις μας σαν να είμαστε μαριονέτες στη βούλησή του; Το τέλος θα είναι απρόσμενο για όλους τους πρωταγωνιστές, ένοχους και αθώους. Αν υπάρχουν αθώοι σε αυτή την ιστορία…
Ο Γιώργος Δάμτσιος, στην πρώτη του λογοτεχνική εμφάνιση, χτίζει με την πένα του ένα σκοτεινό, μεταφυσικό θρίλερ. Ταυτόχρονα, το βιβλίο αποτελεί ένα δυνατό ψυχογράφημα χαρακτήρων που συγκρούονται μεταξύ τους αναζητώντας απαντήσεις για τη ζωή, την αγάπη, και την ελευθερία ή όχι της ανθρώπινης βούλησης.
Με είχε παραξενέψει το γεγονός πως ότι είχε καταφέρει να γράψει μέχρι εκείνη τη στιγμή, λίγο μετά το έσβηνε. Θεωρούσε – λανθασμένα όπως αποδείχτηκε – ότι δεν άξιζαν να τα δει κάποιος άλλος, μέχρι που τον έπεισε η γυναίκα του να τα παρουσιάσει και σε κάποιον τρίτο. Τώρα που πια κρατάω το βιβλίο του στα χέρια μου νιώθω χαρά και περηφάνια γιατί το αξίζει. Μπορεί να δημιουργήσει πολλούς κόσμους μέσα από τις ιδέες του.
Το μυθιστόρημα «Μέχρι την τελευταία του ανάσα», είναι ένα βιβλίο που μόλις το ολοκληρώσεις, σου εξιτάρει τη σκέψη.
Η ιστορία ξεκινά με το Ρόμπ και το ψυχίατρο του μέσα στο θάλαμο ανακρίσεων, εξιστορώντας όλη του την ιστορία. Ο Ρόμπ, ο κεντρικός μας ήρωας, φτάνει στην Αμερική έπειτα από μια σειρά ατυχών συμβάντων. Πριν πεθάνει και ο τελευταίος εναπομείναντας συγγενείς του, είχε την πρώτη του επαφή με κάτι το υπερφυσικό, κάτι το οποίο του είχε ζητήσει «την πίστη του».
Ο ήρωας μας προσπαθούσε να διώξει την εικόνα που είχε πλάσει το μυαλό του, παραμένοντας μόνος του. Είχε βρει μια δουλειά, η οποία δεν είχε προοπτικές ούτε για οικονομική αύξηση, ούτε για κοινωνική αναγνώριση. Τον Ρομπ όμως τον ενδιέφερε ότι είχε ένα μισθό. Το λάθος του ήταν ότι επαναπαυόταν πολύ εύκολα σε μια κατάσταση, χωρίς να θέλει να θυσιάσει τη σιγουριά της καθημερινότητας για να πραγματοποιήσει κάποιο όνειρο του στην ήπειρο με τις άπειρες δυνατότητες.
Έμενε μόνος του για καιρό. Αντικοινωνικός, χωρίς φίλους, χωρίς ενδιαφέροντα. Μετά από αρκετά χρόνια διαμονής στην Αμερική, βρίσκει τη γυναίκα που ερωτεύεται. Η πραγματική του πάλη ξεκινάει από τη στιγμή που εκείνη μένει έγκυος.
Στη δουλειά που βρισκόταν εμφανίζεται μια γυναίκα τόσο όμορφη που μοιάζει με άγγελο. Προσπαθεί να κρατηθεί μακριά της. Εκείνη όμως όχι. Κάποια στιγμή τον ενημερώνει για άσχημα και τρομακτικά γεγονότα που είναι έτοιμα να συμβούν, αν εκείνος δεν λάβει τα ανάλογα μέτρα. Ο Ρομπ δεν τη πιστεύει. Αρνείται να πιστέψει ότι μπορεί να είναι τόσο άτυχος.
Μια άσχημη συγκυρία θα φέρει τον ήρωα μας αντιμέτωπο με το διαζύγιο και την απομάκρυνση της γυναίκας του. Μέσα στις τόσες αντίξοες καταστάσεις που διαδραματίζονται, η γυναίκα του θα χάσει και το παιδί τους.
Η πανέμορφη γυναίκα εξαφανίζεται και ο Ρομπ μένει μόνος του. Προσπαθεί να αντιμετωπίσει ψύχραιμα όλα όσα του συνέβησαν, υπερφυσικά και μη. Για μια ακόμα φορά, κλείνεται στον εαυτό του και απομακρύνεται από όλους. Μετά από αρκετά χρόνια πάλι, σώζει την πανέμορφη, πρώην συνάδελφό του από βέβαιο βιασμό. Μιλάνε και πάλι για τις υπερφυσικές τους συναντήσεις. Για πράγματα που μόνο οι δυο τους μπορούσαν να μιλήσουν άνετα. Τότε τον ενημερώνει ότι πρέπει να σκοτώσει… μια γυναίκα που είναι έγκυος. Δεν μπορεί να πιστέψει στην κακοτυχία του. Στην άσχημη αντίδραση των όσων του έχει φέρει η ζωή του.
Ο συγγραφέας, μας παρουσιάζει όλο το βιβλίο σαν εξιστόρηση. Όλη του η ζωή εξιστορείται στο ψυχίατρο του. Η γραφή του είναι απλή, χωρίς να κουράζει. Δεν έχει σημεία υπερβολής του φανταστικού. Οι διάλογοι είναι απλοί, αλλά με τη συναισθηματική δύναμη που πρέπει να διαθέτουν την κάθε στιγμή. Μας ανταμοίβει με ένα ολοκληρωμένο τέλος, χωρίς να αφήνει αναπάντητα ερωτήματα.
Όταν τελειώνει το βιβλίο, ξεκινούν οι σκέψεις. Πώς θα αντιδρούσαμε εμείς στη θέση του ήρωα; Γιατί έφτασε μέχρι εκείνο το σημείο; Γιατί όλα στραβά; Γιατί θεωρούμε τα πάντα δεδομένα; Ερωτήσεις και σκέψεις για όσα συμβαίνουν γύρω μας, στην καθημερινότητα μας, αλλά και όσα μας υποβάλλουν το περιβάλλον και οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε με τις σκέψεις τους.
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί. Να τονίσω εδώ πως έχω την πεποίθηση ότι θα δούμε πολλά ακόμα από τον συγγραφέα, διότι δεν έχει ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο.
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
Ο Ρομπ Μίαρς βρίσκεται απέναντι από έναν ψυχίατρο που την τελευταία εβδομάδα τον ρωτά συνεχώς το ίδιο πράγμα: Γιατί έγινε δολοφόνος…
Η αφήγησή του, γεμάτη παράξενες συμπτώσεις, μεταφυσικές παρεμβάσεις και συνεχείς ανατροπές, θα ξετυλίξει μια σκοτεινή ιστορία απέναντι στην οποία τα όπλα της επιστήμης δεν μπορούν να δώσουν επαρκείς εξηγήσεις. Υπάρχει το απόλυτο Κακό και αν ναι, μπορεί να κατευθύνει τις πράξεις μας σαν να είμαστε μαριονέτες στη βούλησή του; Το τέλος θα είναι απρόσμενο για όλους τους πρωταγωνιστές, ένοχους και αθώους. Αν υπάρχουν αθώοι σε αυτή την ιστορία…
Ο Γιώργος Δάμτσιος, στην πρώτη του λογοτεχνική εμφάνιση, χτίζει με την πένα του ένα σκοτεινό, μεταφυσικό θρίλερ. Ταυτόχρονα, το βιβλίο αποτελεί ένα δυνατό ψυχογράφημα χαρακτήρων που συγκρούονται μεταξύ τους αναζητώντας απαντήσεις για τη ζωή, την αγάπη, και την ελευθερία ή όχι της ανθρώπινης βούλησης.
Αργυρώ Χαρίτου Από μικρή λάτρης της φύσης και αναζητητής των υπερφυσικών δυνάμεων. Γύρευα αυτή την αόρατη ενέργεια που υπάρχει στα πάντα. Αγαπούσα τα παραμύθια για το τέλος τους. Τώρα τα αγαπάω γιατί πιστεύω ότι, οι ήρωες τους ζουν και συνεχίζουν την ιστορία τους σε διαφορετική διάσταση από τη δική μας. Λατρεύω κάθε τι φανταστικό. Αγαπάω να ζω μέσα σε κάθε τι μαγικό. Για αυτό το λόγο καλλιεργώ νέους κόσμους για να δημιουργούνται νέα παράλληλα σύμπαντα. |